Άνοιξη...

Άνοιξαν τα παράθυρα, το καθαρό αναζωογονητικό αεράκι εισβάλλει για να παρασύρει μαζί του τη μυρωδιά της κλεισούρας και της χειμωνιάς. Οι κουρτίνες ανεμίζουν σα χορεύτριες που λικνίζονται στο απαλό φύσημα του αέρα. Άνοιξαν τα μπαούλα με τα προικιά τα καλοκαιρινά. Μυρωδιές από λεβάντες και κάμφορες ξεχύνονται στην ατμόσφαιρα για να μας εισάγουν στην αλλαγή της εποχής. Τα χειμωνιάτικα σκουτιά θα αποθηκευτούν και τα κορμιά μας τώρα θα δροσίσουν τα καλοκαιρινά υφάσματα αγκαλιάζοντάς τα με την ελαφρότητά τους.

Στήθηκαν στις αυλές τα τραπεζάκια και οι πολυθρόνες για να υποδεχτούν τα σώματα τα κουρασμένα και μουδιασμένα από το χειμωνιάτικο καθισιό. Παγωμένοι καφέδες και μυρωδάτοι μεζέδες συνοδεύουν την εξόρμηση της παρέας που γεμίζει τον τόπο με τα γέλια της.

Πλημμύρισε ο τόπος μυρωδιές λουλουδιών ανάκατες με κομμένο γρασίδι και αρμύρα. Τα αρμυρίκια πήραν να πρασινίζουν διώχνοντας από πάνω τους την χειμωνιάτικη κιτρινίλα. Οι γενναίοι ξεκίνησαν τα μπάνια στα καταγάλανα νερά, φωνάζοντας όταν το νερό τους περικυκλώνει με τον όμορφο, ακόμα παγωμένο όγκο του.

Άρχισαν οι ανοιξιάτικες εργασίες, τα φυτώρια γέμισαν με φρεσκοφυτεμένες γλάστρες πολύχρωμες, με λουλούδια περίτεχνα μεγαλωμένα ή με απλά γεράνια, που περιμένουν τα ανθρώπινα χέρια να τα διαλέξουν για να ομορφύνουν το σπίτι τους και να μοσχοβολήσουν την αυλή τους. Μύρισε φρέσκο χώμα από τα φυτέματα στα παρτέρια. Όλα τα χρώματα, κίτρινα, κόκκινα, πράσινα, μπλε, βιολετί στέκονται στον καλοσχηματισμένο μίσχο τους καμαρωτά και μοσχοβολιστά.

Οι τριανταφυλλιές άρχισαν σιγά σιγά να γεννάνε τα πανέμορφά παιδιά τους και οι ροδακινιές απλώνουν στη θέα μας τα πανέμορφα ροζ τους πέπλα με τα οποία ντύθηκαν για να συμμετέχουν στη μεγάλη γιορτή της φύσης. Οι παπαρούνες δειλά δειλά εμφανίζονται για να κοκκινίσουν το καταπράσινο από τις βροχές τοπίο, παρέα με τις πρώτες μαργαρίτες τις Βασίλισσες της Άνοιξης και της αγάπης. Ξεπροβάλλουν κι αυτές λίγο λίγο στις αυλές και στις άκρες των δρόμων και κάνουν τη δήλωσή τους. Τη δήλωση της εξωστρέφειας και της χαράς.

Οι άνθρωποι καθαρίσουν, ποτίζουν, κλαδεύουν, φυτεύουν. Σε κάθε αυλή ακούς τον ήχο που προδίδει την ανανέωση της γης, τον καλλωπισμό της, τα παλιά κλαδιά και τα χορτάρια κόβονται και επιστρέφουν πίσω στη μάνα γη, να ανακυκλωθούν και να θρέψουν το έδαφος.

Οι αγρότες άρχισαν πάλι το τελετουργικό της καλλιέργειας της γης. Οι ήχοι από τα τρακτέρ γεμίζουν τα πρωινά μας. Το νερό για το πότισμα κελαρύζει στα αυλάκια κατά μήκος των δρόμων. Η παραγωγή σε εξέλιξη, τα πρώτα μπουμπούκια κάνουν την πανηγυρική τους εμφάνιση. Η ελπίδα ξαναεμφανίζεται στα πρόσωπα των ανθρώπων. «Φέτος θα είναι καλύτερα τα πράγματα».

  

Τα πουλιά άρχισαν το τραγούδι τους στα κλαδιά των δέντρων που ανθίζουν. Η ζωή σιγά σιγά επανέρχεται μέσα από τις γκρίζες πτυχές της χειμωνιάτικης φορεσιάς. Τα μικρά τους φωνάζουν στις φωλιές και τα χελιδόνια κουβαλούν κλαράκι κλαράκι το σπίτι τους πάνω από το παράθυρό μου. Τα φύλλα πρασινίζουν στα δέντρα και προετοιμάζονται να προσφέρουν τον ίσκιο τους στις ζεστές καλοκαιρινές συναθροίσεις των παραθεριστών.

Γέμισε ζωή η παιδική χαρά, φωνούλες τσιριχτές και ποδοβολητό από τα παιδικά τα ποδαράκια συντροφεύουν τώρα τους άλλοτε μοναχικούς, σκουριασμένους αρμούς από τις κούνιες και τις τραμπάλες. Τα παιδικά παιχνίδια στις γειτονιές από τους φίλους τους καλοκαιρινούς και τα ποδήλατα έκαναν την εμφάνισή τους ύστερα από μήνες ανάμνησης.

Ο ήλιος άρχισε να δείχνει και πάλι τη δύναμή του, προβάλλοντας λαμπρός και φωτεινός κοκκινίζοντας τα μάγουλά μας. Ήρθε η δική του η ώρα τώρα, να επιβληθεί στο κρύο και τη συννεφιά. Το φως να επικρατήσει έναντι της σκοτεινιάς. Η ζέστη και η γλύκα έναντι του κρύου και της αψάδας.

Από τις ανοικτές πόρτες ακούγονται μουσικές χαρούμενες και ζεστές ανθρώπινες φωνές. Πολλαπλασιάστηκαν οι περαστικοί στον παραλιακό δρόμο. Δε φοβούνται πλέον τα πελώρια κύματα του χειμώνα. Τώρα μόνο αγναντεύουν το γαλάζιο και αφουγκράζονται τον ήσυχο παφλασμό των  ανοιξιάτικων κυμάτων.

Άλλαξε χρώμα το ηλιοβασίλεμα. Απαλά και μαλακά τα χαρακτηριστικά του. Έφυγαν τα σύννεφα, ο ορίζοντας ξαναφάνηκε στο βάθος. Γλύκανε η ατμόσφαιρα και στις καρδιές των ανθρώπων επέστρεψε πάλι το αίσθημα της ελευθερίας. Όλοι ξεπροβάλλουν χαρούμενοι από τα σπίτια τους και χαιρετιούνται σαν να πρωτογνωρίζονται.

Οι μυρωδιές και οι καπνοί από τα κούτσουρα που σιγόκαιγαν στα τζάκια λιγόστεψαν.

Τώρα, αυτή τη στιγμή, που δίνουμε το παρόν σε αυτή την ιεροτελεστία της Άνοιξης δεν υπάρχουν προβλήματα. Μόνο το απόλυτο ρεσιτάλ της φύσης. Της μάνας μας. Είμαστε μάρτυρες μιας από τις μεταμορφώσεις της, του ξυπνήματός της από το χειμωνιάτικο ύπνο.

Συμμετέχουμε κι εμείς σ’ αυτό. Η διάθεσή μας αλλάζει. Φεύγει το χουχούλισμα του χειμώνα, έρχεται η εξωστρέφεια, η χαρά, η ερωτική διάθεση. Βγαίνουμε προς τα έξω, ανοιγόμαστε. Ξαναγεννιόμαστε…

…Προχθές μια πεταλούδα κάθισε στο χέρι μου. Ευτυχία!