Ιθάκη : Κωνσταντίνος Καβάφης

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος,

γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας

τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,

τέτοια στο δρόμο σου ποτέ δε θα βρεις,

αν μεν η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή

συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας

Τον άγριο Ποσειδώνα δε θα συναντήσεις

Αν δεν τους κουβαλείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι να ΄ναι μακρύς ο δρόμος.

Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι

που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά

θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους

να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,

και τες καλές πραμάτειες ν’ αποκτήσεις,

σιντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι εβένους,

και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,

όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά

σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,

να μάθεις και να μάθεις από τους σπουδασμένους.

Πάντα στο νου σου να ‘χεις την Ιθάκη.

Το φθάσιμον εκεί είναι ο προορισμός σου.

Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.

Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει

και γέρος πια να αράξεις στο νησί,

πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,

μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ ‘εδωσε το ωραίο ταξίδι.

Χωρίς αυτήν δε θα ‘βγαινες στο δρόμο.

Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχικά τη βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκη τι σημαίνει.